1. W modlitwie Ojcze nasz, stoi przede mną Bóg, Ojciec Jednorodzonego Syna i Ojciec nasz. Przed Nim-Bogiem stoję ja jako dziecko, jako Jego adoptowane dziecko. On jest moim Ojcem. Dlatego tak ogromne znaczenie ma w modlitwie dostrzeżenie tej relacji.
Ja stoję naprzeciw Boga a, Bóg stoi naprzeciw mnie. Stając tak naprzeciw siebie, poczujmy jak światło tego trwania wobec Boga, przenika nasze małe „ja”, jak nas uszlachetnia, jak pozwala mi patrzeć w przyszłość, jak buduje, podnosi całą naszą istotę. Przytulam się całkowicie do Niego, do Boga Ojca.
Ojcze nasz, nasz Ojcze, czuję się równocześnie członkiem wielkiej Bożej Rodziny, a nie tylko wybraną jednostką.
2. Ojcze nasz, któryś jest w niebie! Zwrot ten przypomina nam o Bożej wszechmocy. Jeśli Bóg Ojciec stoi przed nami jako uosobienie dobra i wartości godnej ze wszechmiar miłowania, to powyższy zwrot: któryś jest w niebie, wskazuje nam na Jego Wszechmoc.
Dlatego stoję przed Nim z szacunkiem i miłością. Pomiędzy nami powinna być obustronna relacja, w jedną i w drugą stronę. Od Ojca do mnie i ode mnie do Ojca. W tej relacji najtajniejsze zakamarki mej duszy powinny pojąć i objąć stojącego wobec mnie Boga.
Starajmy się zatem nieco dłużej zatrzymać przy tym wprowadzeniu do modlitwy.
Nie biegnijmy od razu w etyczne konsekwencje odmawianych słów, lecz przez dłuższą chwilę trwajmy wewnątrz tej wielkiej rzeczywistości zamieszkiwania Trójjedynego Boga w naszej duszy. Trwajmy oddani bez reszty Bogu, który mieszka w nas. To trwanie - związanie się z Bogiem w nas mieszkającym, jest już modlitwą w pełnym tego słowa znaczeniu. Potrzebujemy tego związania się z Bogiem. Dlatego w naszej modlitwie proces ten musimy wciąż traktować jako rzecz najistotniejszą .Być może nie raz nie potrafimy się modlić, bo zbyt szybko przechodzimy dalej..., nie związawszy się więzami miłości i czci z Wszechmocnym Ojcem, zamieszkującym serca swych przybranych, słabych dzieci.
Potem dopiero możemy przejść do głównej części modlitwy - do próśb.
1. Święć się Imię Twoje! W tej prośbie chodzi o chwałę Boga, o Jego cześć. Nie chodzi o mnie, o to czy dobrze mi się powodzi, ale wyłącznie o to, jak się powodzi Bogu, czy jest uznawany przez ludzi. To jest ostateczny sens i cel stworzenia. W tym kierunku chce iść nasz cały umysł, nasze życie. Z tego też powodu, wyniszczamy siebie dzień i noc w pracy, w modlitwie, ponosząc różne ofiary. I tylko jedno musimy osiągnąć: święć się Imię Twoje! Ty powinieneś być uznawany i czczony, Ty wielki Boże ! I nawet jeśli chcesz osiągnąć ten cel przez działania polityczne, święć się Imię Twoje!
2. I druga część tego celu: Ty powinieneś być uwielbiony we mnie. Niech do nas przyjdzie Twe Królestwo. Niech przyjdzie Ono do naszej rodziny, byś był przez nas uwielbiony.
W następnych prośbach uświadamiamy sobie środki za pomocą których, możemy osiągnąć ten podwójny cel ludzkiego życia.
3. Bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi! Chodzi o uformowanie naszej woli według woli Bożej. Boża chwała będzie tylko w takim wymiarze pomnożona, w jakim moja wola, przyjmie wolę Bożą. Niech się dzieje wola Twoja. Jak postanowiłeś w niebie, tak niech się stanie na ziemi.
4. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. To jest chleba nadprzyrodzonego, a także koniecznych naturalnych środków do życia. doświadczenia wiemy, że człowiek znajduje się w niebezpieczeństwie niewiary zarówno wtedy, gdy żyje w nadmiarze, jak i wtedy, gdy cierpi z powodu nędzy. Dlatego potrzebuje on tego, co jest niezbędne do życia. Wtedy łatwiej przychodzi mu wznieść do Boga, swoje oczy, swoje serce i całe swoje życie.
5. I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom i nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. W każdej części tej prośby otrzymujemy nowe środki w sposób podporządkowany. Musimy je tak zastosować, aby osiągnąć z biegiem czas cel naszego życia.
O. Kentenich zachęca do „przemodlenia” modlitwy Pańskiej:
Jeśli macie kłopoty z modlitwą, jeśli jesteście znużeni, lub znajdujecie się w podróży, uczynicie dobrze, gdy przemodlicie „Ojcze nasz.” Jest to bowiem modlitwa o wyjątkowym znaczeniu. Jeśli stanie się ona myślą naszego myślenia, jeśli to, co w tej modlitwie udziela nam nasz Ojciec rzeczywiście zacznie kształtować nasze życie, wtedy sami samego Boga. Wtedy będziemy mieli udział w Jego przymiotach, w Jego wielkości i Jego istocie. Wtedy będziemy odblaskiem doskonałości Ojca naszego, który jest w niebie.
Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie. Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci imię Twoje! Niech przyjdzie królestwo Twoje; niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego! Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam (Mt 6, 5-15)
Poniższy dział powstał z myślą o bieżącym informowaniu na temat wydarzeń konklawe - tj. wyborom papieża - odbywającemu się w marcu 2013 r., w wyniku którego następcą św. Piotra został papież Franciszek.
Obecnie dział pozostaje jako pamiątka tych wydarzeń.
W uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny AD 2015 - czyli w dniu 08 grudnia 2015 r. - rozpoczął się w Kościele Rok Jubileuszowy, związany z nadzwyczajnym jubileuszem Miłosierdzia - który trwał do niedzieli Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata AD 2016 czyli do dnia 20 listopada 2016 r.
Logo oraz motto są syntezą Roku Jubileuszowego. Miłosierni jak Ojciec (fragment Ewangelii wg św. Łukasza, 6,36) – te słowa są propozycja życia miłosierdziem, biorąc przykład z Ojca, który prosi o to, aby nie sądzić i nie potępiać, lecz wybaczać oraz dawać miłość i przebaczenie bez miary (por. Łk 6,37-38). Logo jest dziełem Ojca Marko I. Rupnika S.J. i prezentuje się jako mała suma teologiczna tematu miłosierdzia. Przywołując bardzo cenny dla Kościoła starożytnego wizerunek Syna, który bierze na plecy zagubionego człowieka, logo wskazuje miłość Chrystusa, który wypełnia tajemnicę swojego Wcielenia Odkupieniem. Wizerunek jest tak wykonany, aby ukazać Dobrego Pasterza, który dotyka aż do głębi ciało człowieka, czyniąc to z taką miłością, która przemienia życie. Jest jeszcze jeden szczegół, na który powinniśmy zwrócić naszą uwagę: Dobry Pasterz, w akcie całkowitego miłosierdzia, bierze na plecy ludzkość, ale Jego wzrok łączy się ze wzrokiem człowieka. Chrystus widzi oczami Adama, a Adam oczami Chrystusa. Każda osoba, kontemplując w Jego wzroku miłość Ojca, odkrywa w Chrystusie nowego Adama, a także swoje własne człowieczeństwo oraz przyszłość, która ją oczekuje. Cała scena umiejscowiona jest w formie tak zwanej mandorli (z wł. migdał). Forma ta również jest bardzo ważna dla ikonografii starożytnej i średniowiecznej, gdyż odwołuje się do obecności dwóch natur: boskiej i ludzkiej, w Chrystusie. Trzy koncentryczne kształty owalne o kolorze stopniowo jaśniejszym w kierunku zewnętrznym sugerują ruch Chrystusa, który wyciąga człowieka z nocy grzechu i śmierci. Z drugiej strony, głębia ciemniejszego koloru sugeruje również niepoznawalność miłości Ojca, który wszystko przebacza.
Informacje i materiały dotyczące trzecich Misji Parafialnych, odbywających się w parafii w dniach 01-08 października 2017 r.
Misje głosił o. Romuald Kszuk ISchP z Instytutu Ojców Szensztackich (duszpasterz Ruchu Szensztackiego Archidiecezji Warszawskiej i Diecezji Warszawsko-Praskiej, duszpasterz powołań, krajowy moderator Apostolatu Matki Bożej Pielgrzymującej).
Misje święte w naszej parafii miały już miejsce: pierwsze w lutym 1996 r. z okazji roku jubileuszowego, oraz drugie w październiku 2005 r. w związku z peregrynacją obrazu Jezusa Miłosiernego "Jezu, ufam Tobie". W parafii przeprowadza się je zazwyczaj co około 10 lat.
Liczba artykułów:
6
Informacja o cookies
Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. Dzięki nim możemy indywidualnie dostosować stronę do twoich potrzeb. Każdy może zaakceptować pliki cookies albo ma możliwość wyłączenia ich w przeglądarce, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje. Dowiedz się więcej o możliwości wyłączenia plików cookies.
W uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny AD 2015 - czyli w dniu 08 grudnia 2015 r. - rozpoczął się w Kościele Rok Jubileuszowy, związany z nadzwyczajnym jubileuszem Miłosierdzia - który trwał do niedzieli Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata AD 2016 czyli do dnia 20 listopada 2016 r.